Burç Bilban'ın Kalemi

   Real Madrid, evinde rakibine karşı 2009'dan beri yenilmiyordu. Ancak bu maçta durumun değişebileceği çokta uç bir tahmin değildi. Real maça geçtiğimiz haftalarda ameliyat olan Rudy Fernandez'den yoksun başlarken; konuk ekipte Carlos Arroyo ve Abrines'den yoksun başladı. Katalan ekibi maça hücumda çok yüzdeli girdi. Hızlı set temposuyla Real'ın savunmasını düşüren Barça, hücumda da Tomic ve Samuels ile birlikte boyalı alandan sayılar üretti.Ev sahibi de buna karşılık oyunu hızlandırmaya çalıştı. Llull ile birlikte topu koşturan Real bazı anlarda skorda geri geldi ancak oyunun hiçbir anında kontrolü tam anlamıyla eline geçiremedi. Barcelona koçu Xavi Pascual maç öncesinden niyetini ortaya koymuştu. "Ribauntlarda dikkatli ve boyalı alan savunmasında etkili olursak bu salondaki şanssızlığımızı kırabiliriz" demişti. Ve maçtan önce söyledikleri aynen parkeye yansıdı. Halihazırda Liga Endesa'nın en iyi savunma takımı olan katalanlar, müthiş bir alan savunması yaptı. Zone savunmaya karşı yalnızca üç sayılık atışlara yönelen ev sahibinin hücumları ise bir zamandan sonra tıkandı. Ligin en iyi hücum takımı Real, sürekli zorlama atışlara kaldı. Llull, Rodriguez ve Carroll'un arka arkaya gelen isabetli üçlüklerine rağmen Barça alan savunmasından vazgeçmedi ve boyalı alandan neredeyse hiç sayı yemedi. Real cephesinde Trey Thompkins, oyunda kaldığı süre boyunca kullanamadığı boş hücumlar ve yaptığı gereksiz faullerle sezon başından beri süregeldiği gibi takımına zarar vermeye devam etti. Yine sezon başında büyük beklentilerle takıma katılan Jeffrey Taylor'da oldukça etkisizdi. Maçın sonlarında Real skorda geriye gelmeye çalışırken 2 üçlük isabeti buldu ancak yanlış saat bile günde 2 kere doğruyu göstermez mi? Çok kolay atışlardan faydalanamadı ve en kötüsü de çok umursamaz bir tavır içerisinde olmasıydı. Sezon başında Fenerbahçe taraftarlarının çoğu Taylor'un takıma katılması için yoğun isteklerini dile getiriyordu ancak şuanda hepsinin evlerinde "ucuz atlattık" dediğine eminim. Maçın 2. yarısında Barcelona'nın üçlük yüzdesi de yukarı çıkmaya başladı. Barça kısaları ellerini kollarını sallaya sallaya boyalı alana girip çıkabildiği gibi; dışarıdan bomboş üçlük atışları da bulmaya başladı. Real boyalı alanı maç boyunca yolgeçen hanı gibiydi, kimsenin kimseden haberi yoktu. Son periyotta sakatlanan Llull'un oynayamaması ve katalanların istekli oyunu birleşince kaçınılmaz son geldi çattı. Maçın sonları gereksiz biçimde uzamasına rağmen son saniyeye kadar konsantrasyonunu kaybetmeyen Barcelona, rakibini deplasmanda tam 6 sene sonra yenmeyi başardı. Maç boyunca ribauntlarda savaştılar ve her topa bir el soktular. Takımın beyni Arroyo ve enerjisi Abrines'den yoksun bu galibiyet oldukça kıymetli. Zira bu bizlere takım olgusunun yerleştiğini ve takım içi görevlerin oturduğunu anlatıyor. Eurolague'de zorlu bir grupta olmalarına rağmen; gruptan çıkabileceklerini düşünüyorum. Buna karşıt Real Madrid için aynı şeyleri söyleyemeyeceğim. Açıkçası maç boyunca bir an olsun bile maçı alabileceklerine inanmadım. Sakatlıktan dönen Nocioni, oynayamayan Rudy ve takımın sezon başından beri verdiği bitkin görüntü bu maçta Real'a mağlubiyetle döndü. Bana göre Euroleague'de zorlu F grubunda bulunan Real Madrid'in gruptan çıkması bu şartlarda çok zor. Umarım "keşke Eurocup'a gitseydik" diyecekleri kadar kötü bir sezon devam etmez onlar için...